What do you think?
Rate this book
Heritage
A winegrower ruined by the Great French Vine Blight takes his one surviving vine stock and boards a ship for California. But the new life he has in store is not the one he had imagined – taken ill aboard ship, he is forced to disembark at Valparaíso, where a misunderstanding at the customs post finds him rebaptized after his birthplace, Lons-le-Saunier: the Lonsonier family is born in Chile.
Making the journey in reverse, his sons return to defend the motherland in 1914, and the ghosts of the war live on across the Atlantic, in a house with three lemon trees and a garden filled with birds, for years to come.
From the depths of the trenches to the soaring peaks of the Andes and the shadow of dictatorship, the personal stories of the Lonsoniers collide with key moments in a century of global history, painting a vivid picture of what is both gained and lost through migration. This pocket-sized family saga confirms the rich imagination and storytelling talents of exciting young author Miguel Bonnefoy.
Making the journey in reverse, his sons return to defend the motherland in 1914, and the ghosts of the war live on across the Atlantic, in a house with three lemon trees and a garden filled with birds, for years to come.
From the depths of the trenches to the soaring peaks of the Andes and the shadow of dictatorship, the personal stories of the Lonsoniers collide with key moments in a century of global history, painting a vivid picture of what is both gained and lost through migration. This pocket-sized family saga confirms the rich imagination and storytelling talents of exciting young author Miguel Bonnefoy.
208 pages, Paperback
First published January 1, 2020
About the author
Miguel Bonnefoy
11 books72 followersMiguel Bonnefoy was born in France in 1986 to a Venezuelan mother and a Chilean father. In 2013, he was awarded the Prix du Jeune Ecrivain, which has previously helped to launch the careers of writers such as Marie Darrieussecq. Octavio's Journey is Bonnefoy's first novel, written in French.
From https://www.amazon.co.uk/Octavios-Jou...
From https://www.amazon.co.uk/Octavios-Jou...
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 239 reviews
August 23, 2021
Quando recentemente estive na França, via "Heritage" em evidência nas estantes das livrarias que visitei. Curioso, fui logo pesquisar mais do livro, que venceu o Prix des Libraires 2021, e percebi que era o mesmo que há pouco havia recebido da @editoravestigio ! Comecei a leitura sem saber o que esperar, já que a obra chegou recentemente nas livrarias brasileiras e ainda não tinha visto a opinião de alguém que já tivesse se aventurado por essas páginas... E que surpresa maravilhosa!
Já falei várias vezes por aqui que sou fã do realismo mágico, tipo de narrativa que, para minha felicidade, marca essa obra de Bonnefoy. Ao contar a trajetória da família Lonsonier, o autor nos envolve com sua escrita belíssima, com detalhes envolventes que desafiam a realidade e com personagens muito bem desenvolvidos. Inclusive, senti uma grande semelhança com a escrita de Isabel Allende em "A casa dos espíritos", um livro que está na lista dos meus favoritos.
O cenário principal do romance é a cidade de Santiago do Chile. Lá se instalou o patriarca da família, após deixar a França no final do século XIX. A partir disso, acompanhamos a trajetória das próximas gerações, chegando até o Chile de Pinochet na década de 70. As personagens femininas na obra são, de longe, as mais marcantes:Thérèse e sua fixação pela beleza dos pássaros; Margot e sua paixão pela liberdade da aviação.
O aspecto histórico abordado por Bonnefoy deixa a obra ainda mais interessante. Conhecemos desde os traumas das trincheiras na primeira guerra mundial, os bombardeios aéreos que marcaram a segunda grande guerra e os sofrimentos de presos revolucionários em plena ditadura militar no Chile. Vale muito a leitura!
Nota 9,5/10
Leia mais resenhas em https://www.instagram.com/book.ster/
Já falei várias vezes por aqui que sou fã do realismo mágico, tipo de narrativa que, para minha felicidade, marca essa obra de Bonnefoy. Ao contar a trajetória da família Lonsonier, o autor nos envolve com sua escrita belíssima, com detalhes envolventes que desafiam a realidade e com personagens muito bem desenvolvidos. Inclusive, senti uma grande semelhança com a escrita de Isabel Allende em "A casa dos espíritos", um livro que está na lista dos meus favoritos.
O cenário principal do romance é a cidade de Santiago do Chile. Lá se instalou o patriarca da família, após deixar a França no final do século XIX. A partir disso, acompanhamos a trajetória das próximas gerações, chegando até o Chile de Pinochet na década de 70. As personagens femininas na obra são, de longe, as mais marcantes:Thérèse e sua fixação pela beleza dos pássaros; Margot e sua paixão pela liberdade da aviação.
O aspecto histórico abordado por Bonnefoy deixa a obra ainda mais interessante. Conhecemos desde os traumas das trincheiras na primeira guerra mundial, os bombardeios aéreos que marcaram a segunda grande guerra e os sofrimentos de presos revolucionários em plena ditadura militar no Chile. Vale muito a leitura!
Nota 9,5/10
Leia mais resenhas em https://www.instagram.com/book.ster/
October 21, 2022
latin amerikalı yazarlar epeydir büyülü gerçeklikten uzak şeyler yazıyorlar. miguel bonnefoy ise belki latin amerikalı ebeveyne sahip olarak fransa’da doğduğundan genç latinlerin tersine tepki göstermemiş büyülü gerçekliğe ve nefis bir roman yazmış.
köklerini unutmamak kadar geçmişle ilgilenmek mi gerekiyor nedir bilmiyorum a dostlar kafam çok karışık. 86’lı bir genç yazar şili’nin 100 yıllık tarihini bir aile üzerinden böyle aktarıyor da biz romanda niçin niçin niçin yerimizde sayıyoruz yıllardır, deliricem.
şili’ye şans eseri ayak basan lonsonier ailesinin üç kuşağını anlatırken o aileye dahil olan herkesin de hayatını öğreniyoruz. böyle gayet isim isim not almamız gereken bir soy ağacı çıkıyor ortaya. bölüm başlıkları isimler. kimler yok ki?
lonsonier’in karısı kuşçu therese, kızı pilot margot, margot’nun yahudi arkadaşı ilario, 1. dünya savaşından bir hayalet helmut ve tabii bu kişilerin geçmişleri, yolculukları, hikayeleri.
ayrıca yazar büyük bir muziplikle kime neye gelecekte ne olacağını söylüyor sürekli. ve biz bunların hepsini görüyoruz. yani tek bir düğüm kalmıyor açılacak. o nedenle kusursuz bir işçilikle hazırlamış romanı bonnefoy.
açıkçası ben büyülü gerçeklikle bir şeyler okumayı çok özlemişim. roman tatlı tatlı akarken allande ve pinochet dönemine girdiğimizde tokatları yiyoruz.
son kuşak ilario’nun gördüğü işkence çok detaylı anlatılıyor. korkunç ki ne korkunç. ama bildiğimiz şeyler. abd’nin bu işe de böylesi el atması delirtir insanı. yazar gelecekte ne olacağını söylediği için mesela şu cümle rahatsız etmiyor insanı “allande’yi öldürecek katliamın mimarının daha sonra nobel barış ödülü alacak henry kissenger olduğu anlaşıldı.” normal bir akış olsa bu bilgi yazarın araya girmesi demektir çünkü.
çok hoş, böyle minik minik insan hikayeleriyle sarmal bir biçimde ilerleyen oldukça politik bir tarafı da olan bir roman “miras”. gencecik bir yazarın köklerine bu saygı duruşunu da bulduğu yöntemi de çok sevdim.
ve insana dair, yaşama dair, savaşta “yaşamaya” dair çok felsefi bazı yönleri de var.
çeviri ve dipnotlar eksiksizdi. çevirmen birsel uzma ve editör başak güntekin’in ellerine sağlık.
hoş geldin iş bankası çağdaş dünya edebiyatı serisi.
köklerini unutmamak kadar geçmişle ilgilenmek mi gerekiyor nedir bilmiyorum a dostlar kafam çok karışık. 86’lı bir genç yazar şili’nin 100 yıllık tarihini bir aile üzerinden böyle aktarıyor da biz romanda niçin niçin niçin yerimizde sayıyoruz yıllardır, deliricem.
şili’ye şans eseri ayak basan lonsonier ailesinin üç kuşağını anlatırken o aileye dahil olan herkesin de hayatını öğreniyoruz. böyle gayet isim isim not almamız gereken bir soy ağacı çıkıyor ortaya. bölüm başlıkları isimler. kimler yok ki?
lonsonier’in karısı kuşçu therese, kızı pilot margot, margot’nun yahudi arkadaşı ilario, 1. dünya savaşından bir hayalet helmut ve tabii bu kişilerin geçmişleri, yolculukları, hikayeleri.
ayrıca yazar büyük bir muziplikle kime neye gelecekte ne olacağını söylüyor sürekli. ve biz bunların hepsini görüyoruz. yani tek bir düğüm kalmıyor açılacak. o nedenle kusursuz bir işçilikle hazırlamış romanı bonnefoy.
açıkçası ben büyülü gerçeklikle bir şeyler okumayı çok özlemişim. roman tatlı tatlı akarken allande ve pinochet dönemine girdiğimizde tokatları yiyoruz.
son kuşak ilario’nun gördüğü işkence çok detaylı anlatılıyor. korkunç ki ne korkunç. ama bildiğimiz şeyler. abd’nin bu işe de böylesi el atması delirtir insanı. yazar gelecekte ne olacağını söylediği için mesela şu cümle rahatsız etmiyor insanı “allande’yi öldürecek katliamın mimarının daha sonra nobel barış ödülü alacak henry kissenger olduğu anlaşıldı.” normal bir akış olsa bu bilgi yazarın araya girmesi demektir çünkü.
çok hoş, böyle minik minik insan hikayeleriyle sarmal bir biçimde ilerleyen oldukça politik bir tarafı da olan bir roman “miras”. gencecik bir yazarın köklerine bu saygı duruşunu da bulduğu yöntemi de çok sevdim.
ve insana dair, yaşama dair, savaşta “yaşamaya” dair çok felsefi bazı yönleri de var.
çeviri ve dipnotlar eksiksizdi. çevirmen birsel uzma ve editör başak güntekin’in ellerine sağlık.
hoş geldin iş bankası çağdaş dünya edebiyatı serisi.
December 5, 2021
Il libro è scritto in francese, ma è pensato in spagnolo, perché in spagnolo ha raccolto le testimonianze della sua famiglia che migra, all’inizio del 1900, dalla Francia per andare in Cile, laddove impara lo spagnolo.
Inoltre il titolo è al singolare, nell’originale.
Così Miguel Bonnefoy racconta a Più libri più liberi 2021, durante la presentazione del libro.
Miguel Bonnefoy parte dalla storia dell’albero genealogico della sua famiglia, per narrare questa storia.
Bellissima la scrittura, che dà esattezza alle descrizioni nella vastità della realtà, conservando lo stupore. Il seguente capoverso è un esempio straordinario di questa esattezza della vastità nello stupore.
“Nel giro di un mese gli uccelli superarono nel numero gli abitanti di calle Santo Domingo e l’odore di guano rese l’aria irrespirabile. Si appollaiarono sugli appendiabiti scheggiati come fitte note nere su un pentagramma, infestarono le mangiatoie appese raso al soffitto, cianciando come scolarette, arruffandosi e gorgheggiando in coro un frastuono di castagnette. Due lucherini, in calotta e pizzetto, giunti lì all’interno di un fagotto, sorvolavano le scale a due a due, e un merlo indiano, che sembrava una madonna italiana, cantava tra i libri sugli scaffali. Un cuculo aveva preso l’abitudine di sparpagliare nei nidi altrui le sue penne remiganti color petrolio. Le coppie di fringuelli di Giava fabbricavano dimore di ramoscelli tra gli indumenti di seta piegati dentro gli armadi da cui poi giungeva il pigolio dei loro piccoli, mentre i passeri del Giappone, tozzi come galeotti, il ventre ricoperto di una fantasia a scaglie biancastre, becchettavano quadri di nature morte convinti che fossero spighe di piantaggine. In ogni angolo, in bagno e in cucina, c’erano ciotoline piene di semi di girasole, noccioline e noci tritate, ma anche uova di formica e tarme della cera che Thérèse disponeva a mo’ di percorso tracciato e che Lazare, esasperato, vuotava. Comprarono un gallo, in onore della Francia, e persino una gazza salvata dalle fiamme che, dopo aver recuperato una brace da terra, aveva incendiato il suo stesso nido.”
Completamente affascinata da questo autore, in ogni senso.
Bello, bravo, colto, coinvolgente, appassionato.
Inoltre il titolo è al singolare, nell’originale.
Così Miguel Bonnefoy racconta a Più libri più liberi 2021, durante la presentazione del libro.
Miguel Bonnefoy parte dalla storia dell’albero genealogico della sua famiglia, per narrare questa storia.
Bellissima la scrittura, che dà esattezza alle descrizioni nella vastità della realtà, conservando lo stupore. Il seguente capoverso è un esempio straordinario di questa esattezza della vastità nello stupore.
“Nel giro di un mese gli uccelli superarono nel numero gli abitanti di calle Santo Domingo e l’odore di guano rese l’aria irrespirabile. Si appollaiarono sugli appendiabiti scheggiati come fitte note nere su un pentagramma, infestarono le mangiatoie appese raso al soffitto, cianciando come scolarette, arruffandosi e gorgheggiando in coro un frastuono di castagnette. Due lucherini, in calotta e pizzetto, giunti lì all’interno di un fagotto, sorvolavano le scale a due a due, e un merlo indiano, che sembrava una madonna italiana, cantava tra i libri sugli scaffali. Un cuculo aveva preso l’abitudine di sparpagliare nei nidi altrui le sue penne remiganti color petrolio. Le coppie di fringuelli di Giava fabbricavano dimore di ramoscelli tra gli indumenti di seta piegati dentro gli armadi da cui poi giungeva il pigolio dei loro piccoli, mentre i passeri del Giappone, tozzi come galeotti, il ventre ricoperto di una fantasia a scaglie biancastre, becchettavano quadri di nature morte convinti che fossero spighe di piantaggine. In ogni angolo, in bagno e in cucina, c’erano ciotoline piene di semi di girasole, noccioline e noci tritate, ma anche uova di formica e tarme della cera che Thérèse disponeva a mo’ di percorso tracciato e che Lazare, esasperato, vuotava. Comprarono un gallo, in onore della Francia, e persino una gazza salvata dalle fiamme che, dopo aver recuperato una brace da terra, aveva incendiato il suo stesso nido.”
Completamente affascinata da questo autore, in ogni senso.
Bello, bravo, colto, coinvolgente, appassionato.
December 13, 2022
Miguel Bonnefoy nasceu em França filho de mãe venezuelana e pai chileno. A geografia foi incapaz de combater a progenitura e Miguel herdou toda a herança genética da América Latina.
Este é um livro típico dos típicos escritores sul americanos. As influências parecem-me evidentes, muitas vezes me recordou Garcia Marquez ao utilizar com frequência a expressão ”muitos anos mais tarde…”, também Isabel Allende me veio à memória pelo sentido de humor, pela incursão nos meandros da ditadura, e pelo hábito de revelar o futuro das personagens quando está a narrar o presente.
Herança, conta a história de um francês que foge à praga da filoxera com um pé de videira na mala e por uma partida do destino vai parar no Chile. O acaso foi um golpe de sorte e, a partir daqui, cruzamos o rumo das sucessivas gerações preenchidas de personalidades peculiares cujas vidas desafiam o improvável. Episódios loucos de realismo mágico trespassam as aventuras e os amores destes seres irreais, e o envolvimento político está-lhes no sangue, desde as trincheiras da PGG às milícias que combatiam o regime de Pinochet.
A ditadura chilena foi bastante explorada e as descrições das torturas são duras de ler.
Foi o primeiro livro que li do autor e foi uma agradável surpresa.
Este é um livro típico dos típicos escritores sul americanos. As influências parecem-me evidentes, muitas vezes me recordou Garcia Marquez ao utilizar com frequência a expressão ”muitos anos mais tarde…”, também Isabel Allende me veio à memória pelo sentido de humor, pela incursão nos meandros da ditadura, e pelo hábito de revelar o futuro das personagens quando está a narrar o presente.
Herança, conta a história de um francês que foge à praga da filoxera com um pé de videira na mala e por uma partida do destino vai parar no Chile. O acaso foi um golpe de sorte e, a partir daqui, cruzamos o rumo das sucessivas gerações preenchidas de personalidades peculiares cujas vidas desafiam o improvável. Episódios loucos de realismo mágico trespassam as aventuras e os amores destes seres irreais, e o envolvimento político está-lhes no sangue, desde as trincheiras da PGG às milícias que combatiam o regime de Pinochet.
A ditadura chilena foi bastante explorada e as descrições das torturas são duras de ler.
Foi o primeiro livro que li do autor e foi uma agradável surpresa.
June 30, 2023
Ojej, jau buvau pasiilgusi tokio trapaus teksto, kurio grožis karts nuo karto, tai yra puslapis nuo puslapio, net širdies ritmą pristabdo.
Pinta supinta šeimos saga. Per žemynus ir vandenynus, ir debesis. Per paukščius, revoliucijas, karus ir niekam nepavaldžią meilę.
Vienas gražesnių vasaros skaitinių.
Mmmmmm.
Pinta supinta šeimos saga. Per žemynus ir vandenynus, ir debesis. Per paukščius, revoliucijas, karus ir niekam nepavaldžią meilę.
Vienas gražesnių vasaros skaitinių.
Mmmmmm.
August 23, 2022
Yazar adını görmeden okusam Isabel Allende yazmış sanabilirdim. Yine hiç şaşırtmayan bir Latin Amerika anlatısı, Fransa'dan Şili'ye uzanan bir ailenin 4 kuşaklık hikayesi, arka planda Dünya Savaşları ve Şili darbesi. Okuyun derim...
July 20, 2023
They wanted to build a windmill but outlawed the wind.
January 30, 2023
"Bir akşam çocuk okuldan eve dönüş yolunda annesine sordu: 'babam kim?' Annesi herkesin, çocukların bile gerçeği bilmeye hakkı olduğunu düşündü. Dolayısıyla büyük bir dürüstlükle cevap verdi: 'benim.'"
Yarı Fransız-yarı Şilili genç yazar Miguel Bonnefoy'un bir ailenin 150 yıllık geçmişi üzerinden aslında Şili'nin tarihini anlattığı romanı Miras beni şaşırttı zira uzun zamandır Latin Amerikalı genç yazarların büyülü gerçekçilikten uzak durduğunu, hatta üzerlerine giydirilen bu gömlekten biraz sıkılıp başka türlerde eserler vermeye çabaladıklarını biliyoruz. Oysaki Miras düpedüz bir büyülü gerçekçi roman, hatta gerek bir ailenin öyküsünü kuşak kuşak anlatışı, gerekse de bunu yapış biçiminde tercih ettiği dil ile epeyce Yüzyıllık Yalnızlık'ı andırıyor.
Fransa'dan California'ya gitmek için yola çıkıp kendini Şili'de bulan büyük dedenin öyküsüyle başlıyor anlatı ve Pinochet darbesinden sonra işkence gören ve ülkeden kaçmak zorunda kalan son kuşak temsilcisine dek uzanıyor.
Kitabı okurken kesinlikle keyif aldım, özlediğim bir tadı buldum, kendimi edebi açıdan tanıdık bir yerde hissettim. Yazarın üslubu nefis, yer yer epey masalsı. Bireysel bir öykünün arka planına kanlı siyasi tarihi oturtmayı da gayet iyi becermiş ki zaten malumunuz bu iş iyi büyülü gerçekçiliğin alamet-i farikalarındandır.
Ancak... Bir şey eksik sanki, bilemiyorum. Kitabın başındaki karakterler nefis çizilmişti (özellikle aynı küvette yıkanan Lazare ve Therese'nin birbirlerine aşkları müthiş hoştu) ancak ilerledikçe zayıflıyor bence metin. Olaylara odaklanır oluyor yazar ve anlattığı karakterler gitgide daha tek boyutlu hale geliyor, hatta sanki o olayı aktarmak için metne eklenmişler gibi bir his yaratıyor insanda. Örneğin ailenin son kuşak temsilcisi Ilario Da'nın nasıl biri olduğuna dair çok az fikrim var - gördüğü işkenceleri anımsayacağım şüphesiz ama karakterin kendisine dair pek az şey kaldı bana.
Neyse, sonuçta akıp giden, okuması lezzetli bir kitap Miras ama bu bahsettiğim problemin kitabın değerinden ve insanda iz bırakma gücünden çok şey eksilttiği kanaatindeyim naçizane.
Yarı Fransız-yarı Şilili genç yazar Miguel Bonnefoy'un bir ailenin 150 yıllık geçmişi üzerinden aslında Şili'nin tarihini anlattığı romanı Miras beni şaşırttı zira uzun zamandır Latin Amerikalı genç yazarların büyülü gerçekçilikten uzak durduğunu, hatta üzerlerine giydirilen bu gömlekten biraz sıkılıp başka türlerde eserler vermeye çabaladıklarını biliyoruz. Oysaki Miras düpedüz bir büyülü gerçekçi roman, hatta gerek bir ailenin öyküsünü kuşak kuşak anlatışı, gerekse de bunu yapış biçiminde tercih ettiği dil ile epeyce Yüzyıllık Yalnızlık'ı andırıyor.
Fransa'dan California'ya gitmek için yola çıkıp kendini Şili'de bulan büyük dedenin öyküsüyle başlıyor anlatı ve Pinochet darbesinden sonra işkence gören ve ülkeden kaçmak zorunda kalan son kuşak temsilcisine dek uzanıyor.
Kitabı okurken kesinlikle keyif aldım, özlediğim bir tadı buldum, kendimi edebi açıdan tanıdık bir yerde hissettim. Yazarın üslubu nefis, yer yer epey masalsı. Bireysel bir öykünün arka planına kanlı siyasi tarihi oturtmayı da gayet iyi becermiş ki zaten malumunuz bu iş iyi büyülü gerçekçiliğin alamet-i farikalarındandır.
Ancak... Bir şey eksik sanki, bilemiyorum. Kitabın başındaki karakterler nefis çizilmişti (özellikle aynı küvette yıkanan Lazare ve Therese'nin birbirlerine aşkları müthiş hoştu) ancak ilerledikçe zayıflıyor bence metin. Olaylara odaklanır oluyor yazar ve anlattığı karakterler gitgide daha tek boyutlu hale geliyor, hatta sanki o olayı aktarmak için metne eklenmişler gibi bir his yaratıyor insanda. Örneğin ailenin son kuşak temsilcisi Ilario Da'nın nasıl biri olduğuna dair çok az fikrim var - gördüğü işkenceleri anımsayacağım şüphesiz ama karakterin kendisine dair pek az şey kaldı bana.
Neyse, sonuçta akıp giden, okuması lezzetli bir kitap Miras ama bu bahsettiğim problemin kitabın değerinden ve insanda iz bırakma gücünden çok şey eksilttiği kanaatindeyim naçizane.
January 23, 2023
4.5 ⭐️
Този роман ми е много скъп по много причини - подарък ми е от приятелка, обстоятелствата около закупуването му са много любопитни, но няма да изпадам в подробности тук, сюжет ситуиран в Чили, има много магически реализъм 💜
Сравнението с Исабел Алиенде и Маркес в някои ревюта първоначано ме напрегна, защото в общия случай коментари тип “Ако харесвате Сафон, зн��чи тази книга е за вас” ми играят лоша шега. Вдигам летвата до небето и после съм безкрайно разочарована. В случая със “Наследство” обаче - абсолютно в целта.
Страхотен роман, разкошен стил, герои, сюжет! Толкова потънах в света на Чили и всичко онова, което обожавам в магическия реализъм. На тези скромни 166 странички Мигел Бонфоа е поместил сто години фамилна история на семейство Лонсоа, две войни, една диктатура и безброй чудати случки и подробности.
Едно пътуване до Калифорния, случайна спирка във Валпарайсо, една грешка в превода и се поставя началото на ексцентричната фамилия Лонсоа. Какви образи има това семейство - кара миа! Авиатор, диригент, винар, майка, която ражда в каф��з за птици - звучи ли ви шантаво. Ами такова е и е разкош!
“Плътни облаци извиваха гърбици и разстилаха протуберанси. По форма бяха овални, заоблени, издути като делви… Взичко в тях сякаш беше подчинено на женското начало. В този момент тя се учуди, че летенето се смята за мъжко занимание. Не можеше да повярва, че първите авиатори са били мъже. В небето властваше всепобедна женственост със съответните закръглености. То бе обиталище, гнездо, гръд, доказателство, че първите облачни цивилизации непременно са били матриархални.”
Този роман ми е много скъп по много причини - подарък ми е от приятелка, обстоятелствата около закупуването му са много любопитни, но няма да изпадам в подробности тук, сюжет ситуиран в Чили, има много магически реализъм 💜
Сравнението с Исабел Алиенде и Маркес в някои ревюта първоначано ме напрегна, защото в общия случай коментари тип “Ако харесвате Сафон, зн��чи тази книга е за вас” ми играят лоша шега. Вдигам летвата до небето и после съм безкрайно разочарована. В случая със “Наследство” обаче - абсолютно в целта.
Страхотен роман, разкошен стил, герои, сюжет! Толкова потънах в света на Чили и всичко онова, което обожавам в магическия реализъм. На тези скромни 166 странички Мигел Бонфоа е поместил сто години фамилна история на семейство Лонсоа, две войни, една диктатура и безброй чудати случки и подробности.
Едно пътуване до Калифорния, случайна спирка във Валпарайсо, една грешка в превода и се поставя началото на ексцентричната фамилия Лонсоа. Какви образи има това семейство - кара миа! Авиатор, диригент, винар, майка, която ражда в каф��з за птици - звучи ли ви шантаво. Ами такова е и е разкош!
“Плътни облаци извиваха гърбици и разстилаха протуберанси. По форма бяха овални, заоблени, издути като делви… Взичко в тях сякаш беше подчинено на женското начало. В този момент тя се учуди, че летенето се смята за мъжко занимание. Не можеше да повярва, че първите авиатори са били мъже. В небето властваше всепобедна женственост със съответните закръглености. То бе обиталище, гнездо, гръд, доказателство, че първите облачни цивилизации непременно са били матриархални.”
October 4, 2020
La saga familiale de quatre générations de Français au Chili, initié par le voyage du primer Lonsonier vers 1870 et jusqu’au départ soudain du dernier, un siècle plus tard, poursuivi par la terrible dictature militaire à laquelle le pays sud-américain a succombé après le coup d’État financé par les États-Unis en 1973.
Un roman fascinant qui montre la haute qualité d’écriture de Miguel Bonnefoy dont l’emploi magistrale de toute une gamme de ressources littéraires se concentrent sur un seul but : rendre l’histoire convaincante. Loin des pièges de l’artifice narratif, l’auteur met tout son talent dans la construction d’une prose florissante et lumineuse tout enveloppé dans un style subtil et raffiné.
Chaque chapitre est nommé d’après l’un des personnages, et tisse son histoire à fond, entrelaçant les années qui passent avec les événements d’un monde en constante évolution. Ainsi, la vie des membres de la famille Lonsonier se croisent en suivant leur cours immuable, dans ce que nous appelons simplement le destin.
Une femme qui parle aux oiseaux, un vieux vigneron, un chaman mapuche, une femme aviatrice courageuse et un jeune homme qui rêve de changer le monde : les personnages sont tous porteurs d’une voix fascinante et réelle à la fois, qui transforme la lecture en une véritable révélation. Magnifique roman.
Un roman fascinant qui montre la haute qualité d’écriture de Miguel Bonnefoy dont l’emploi magistrale de toute une gamme de ressources littéraires se concentrent sur un seul but : rendre l’histoire convaincante. Loin des pièges de l’artifice narratif, l’auteur met tout son talent dans la construction d’une prose florissante et lumineuse tout enveloppé dans un style subtil et raffiné.
Chaque chapitre est nommé d’après l’un des personnages, et tisse son histoire à fond, entrelaçant les années qui passent avec les événements d’un monde en constante évolution. Ainsi, la vie des membres de la famille Lonsonier se croisent en suivant leur cours immuable, dans ce que nous appelons simplement le destin.
Une femme qui parle aux oiseaux, un vieux vigneron, un chaman mapuche, une femme aviatrice courageuse et un jeune homme qui rêve de changer le monde : les personnages sont tous porteurs d’une voix fascinante et réelle à la fois, qui transforme la lecture en une véritable révélation. Magnifique roman.
May 1, 2023
Latin Amerika kökenli Fransız yazar Fransa’dan Şili’ye göçeden bir ailenin üç kuşağını içine alan hikayesine üç savaşı da sığdırmış. I. ve II. Dünya Savaşları ile Allende’ye karşı yapılan darbe. Edebi dili sıradan, bazı bilgileri önden vererek daha sonraki sayfalarda anlatması can sıkıcı, buna karşılık kurgusu güzel. Karakterler üzerinden hikayeyi kurguluyor. Pinochet’in diktatörlüğünde Şili’de yaşanılanları etkileyici bir uslupla anlatmış. Roman acele yazılmış hissi uyandırıyor, biraz sığ kalmış, daha derinlikli yazılabilirdi. Çevirisi çok iyi okumayı güzelleştirmiş. 3,5 dan 4.
December 8, 2022
Емиграцията на един французин към Чили в края на 19-ти век ще очертае пълен кръг към началото си. Няколко поколения, две войни и една диктатура по-късно.
Кратка, богата, лирична история с фина отсянка на магически реализъм.
4,5 ⭐️
Кратка, богата, лирична история с фина отсянка на магически реализъм.
4,5 ⭐️
September 27, 2022
‘ ‘Bütün anılarımız duman olup uçuyor’ dedi ona. ‘Yalnızca küllerden bir miras kalacak elimizde.’ ‘
.
Fransa’dan yola çıktığında bir cebinde otuz frank diğerinde tek bir asma kökü vardır, gerçek adını bile unuttuğu şu anlarda ona Lonsonier diye seslendiklerini biliriz biz.
Bir de çocuğunu,torununu ve torununun çocuğunu da..
Kuşaklar değişen tek şey değildir: savaşlar başlamış-bitmiş, başka oyuncularla yeniden sahnelenmekte gibidir.
Peki Şili’nin kuşları, uçakları, üzüm bağları özgür kalacak mıdır?
.
Çağdaş Dünya Edebiyatı Dizisi’ni heyecanla takip etmemi sağlayacak bir kitaptı Miras. 1986 doğumlu yazar Miguel Bonnefoy, kısacık bu eserde bir ailenin köklerini de acılarını da anlatmayı başarıyor. Bunu yaparken hiçbir karakteri gölgede bırakmaması ise en sevdiğim özellik oldu kitaba dair.
.
Birsel Uzma çevirisi, Başak Güntekin editörlüğündeki Miras’ı listenize dahil etmenizi öneririm ~
.
Fransa’dan yola çıktığında bir cebinde otuz frank diğerinde tek bir asma kökü vardır, gerçek adını bile unuttuğu şu anlarda ona Lonsonier diye seslendiklerini biliriz biz.
Bir de çocuğunu,torununu ve torununun çocuğunu da..
Kuşaklar değişen tek şey değildir: savaşlar başlamış-bitmiş, başka oyuncularla yeniden sahnelenmekte gibidir.
Peki Şili’nin kuşları, uçakları, üzüm bağları özgür kalacak mıdır?
.
Çağdaş Dünya Edebiyatı Dizisi’ni heyecanla takip etmemi sağlayacak bir kitaptı Miras. 1986 doğumlu yazar Miguel Bonnefoy, kısacık bu eserde bir ailenin köklerini de acılarını da anlatmayı başarıyor. Bunu yaparken hiçbir karakteri gölgede bırakmaması ise en sevdiğim özellik oldu kitaba dair.
.
Birsel Uzma çevirisi, Başak Güntekin editörlüğündeki Miras’ı listenize dahil etmenizi öneririm ~
October 9, 2022
Her ne kadar yazar Miguel Bonnefoy Venezuallalı bir anne ve Şilili bir babaya sahip olsa da kendisi Fransa'da doğduğu için Avrupai bir roman okuyacağımı düşünmüştüm Miras'a başlarken, ancak yazım şekli olarak Latin edebiyatı geleneğini sürdürmüş yazar. Fransa'dan Şili'ye cebinde üzüm asmasıyla gelen bir karakterle başladığımız roman yılları ve karakterleri hızla geçip 150 sayfada Şili'nin 100 senesini bize anlatmayı başarıyor.
Miras'ın merkezinde Lonsonier ailesi olsa da yazar biraz cömert davranmış ve hikayeye dahil olan bazı yan karakterlere de ailenin birer üyesiymiş gibi yer vermiş. Buraya kadar her şey harika, jenerasyonlar geçerken karakterlerimizin biri diğerini takip eden tuhaf hikayelerini okuyor ve Şili'nin yıllar geçtikçe nasıl değiştiğini görüyoruz. Ancak bir sıkıntım yazarın sık sık yaptığı "foreshadowing", yani sürekli sonraki sayfalarda okuyacağımız olaylara referans vermesi. Bu o kadar çok ve gereksiz yapılıyor ki zaten kısa olan kitapta 10 sayfa sonra göreceğimiz bir olaydan cümle içinde bahsedilmesi hem anlamlı gelmiyor hem de akışı sürekli gereksiz bir bilgiyle bölüyor.
Diğer bir derdim de anlatılan Şili'yken o toprakların yerlilerinden neredeyse hiç bahsedilmemesi. Hikayenin merkezinde Avrupa'dan göçen bir aile olmasını anlıyorum ama neredeyse bütün yan karakterler de Avrupa göçmeni, e yüzlerce yıldır o topraklarda yaşayanlar nerede peki? Latin Amerika'da Batılı karakterleri anlatan bir romanda sömürgeleştirmeden hiç bahsedilmemesi üzücü, belki de biraz iki yüzlü bir tavır.
Yazarın Pinochet döneminde yaşananları bu kadar ayrıntılı betimleyerek anlatması çok etkiledi beni, bazı kısımları okurken gerçekten ara vermek zorunda kaldım.
Bonnefoy'un dili oldukça akıcı ve okuması keyifli, şüphesiz bunda çevirmen Birsel Uzma'nın emeği de büyük. Ben okuduğum için çok mutlu oldum Miras'ı, İş Kültür'ün bu serisini de yakından takip edeceğim bu yüzden.
Miras'ın merkezinde Lonsonier ailesi olsa da yazar biraz cömert davranmış ve hikayeye dahil olan bazı yan karakterlere de ailenin birer üyesiymiş gibi yer vermiş. Buraya kadar her şey harika, jenerasyonlar geçerken karakterlerimizin biri diğerini takip eden tuhaf hikayelerini okuyor ve Şili'nin yıllar geçtikçe nasıl değiştiğini görüyoruz. Ancak bir sıkıntım yazarın sık sık yaptığı "foreshadowing", yani sürekli sonraki sayfalarda okuyacağımız olaylara referans vermesi. Bu o kadar çok ve gereksiz yapılıyor ki zaten kısa olan kitapta 10 sayfa sonra göreceğimiz bir olaydan cümle içinde bahsedilmesi hem anlamlı gelmiyor hem de akışı sürekli gereksiz bir bilgiyle bölüyor.
Diğer bir derdim de anlatılan Şili'yken o toprakların yerlilerinden neredeyse hiç bahsedilmemesi. Hikayenin merkezinde Avrupa'dan göçen bir aile olmasını anlıyorum ama neredeyse bütün yan karakterler de Avrupa göçmeni, e yüzlerce yıldır o topraklarda yaşayanlar nerede peki? Latin Amerika'da Batılı karakterleri anlatan bir romanda sömürgeleştirmeden hiç bahsedilmemesi üzücü, belki de biraz iki yüzlü bir tavır.
Yazarın Pinochet döneminde yaşananları bu kadar ayrıntılı betimleyerek anlatması çok etkiledi beni, bazı kısımları okurken gerçekten ara vermek zorunda kaldım.
Bonnefoy'un dili oldukça akıcı ve okuması keyifli, şüphesiz bunda çevirmen Birsel Uzma'nın emeği de büyük. Ben okuduğum için çok mutlu oldum Miras'ı, İş Kültür'ün bu serisini de yakından takip edeceğim bu yüzden.
December 29, 2022
Още с първите изречения на "Наследство" усетих присъствието на Маркес и Алиенде, а колкото повече навлизах в историята, толкова по-чудно ми ставаше как един млад французин борави с магически реализъм като врял и кипял латиноамериканец. От интервю с Мигел Бонфоа в сайта на "Леге Артис" разбрах защо толкова добре познава периода на пуча и диктатурата на Пиночет - името на един от героите му е всъщност псевдонимът на баща му, който е бил венецуелски дипломат и ляв чилийски активист. Някои от най-тежките страници, свързани с диктатурата на Пиночет, мъченията, бруталността на военните, са истински спомени на баща му. Има и други автобиоргафични съвпадения, но няма да издавам всичко, най-добре е да се разбере след прочита.
"В този момент тя заподозря, че този мъж носи в себе си скрита рана, която всяко непредпазливо движение, всяка неочаквана миризма, всяка неуместна дума могат да отворят."
Само някакви си 168 страници е тази книга! Чак не ми се вярва как е успял в такъв обем да внедри много различни герои, но да няма пренасищане и наблъскани образи. Бонфоа признава, че е изтрил цели 200 страници, за да няма нищо излишно и за да избяга от клопката на автор, който иска да впечатли със стил.
Прекрасна семейна сага, която започва с бащата на Лазар Лансоние, който тръгва за Калифорния, но слиза във Валпарайзо уж поради случайност, но реално съдбата си знае работата. Иначе нямаше да ни представи такива ексцентрични личности - като Терез, която ражда в гигантски кафез с птици, Аукан - шаман, който се определя като "психологист", Марго, ненадмината в областта на аеронавтиката, неуправляема и неспираща се пред нищо. Още много, ама много шантави хора, но аз лично не мога да не отбележа колко ми харесаха жените, които преследват "мъжки" мечти и професии. Ако филоксерата не бе нападнала френските лозя, старият Лансоние нямаше да тръгне по пътя на емиграцията и да обвърже живота на наследниците си с Чили, войните и усещането, че коренът не спира да те зове през поколенията.
Много красив и поетичен език, чудно преплитане на съдби, ярки образи. Повече от доволна съм, че така ми приключи книжната година. Надявам се тепърва да чуваме името на Мигел Бонфоа.
"В този момент тя заподозря, че този мъж носи в себе си скрита рана, която всяко непредпазливо движение, всяка неочаквана миризма, всяка неуместна дума могат да отворят."
Само някакви си 168 страници е тази книга! Чак не ми се вярва как е успял в такъв обем да внедри много различни герои, но да няма пренасищане и наблъскани образи. Бонфоа признава, че е изтрил цели 200 страници, за да няма нищо излишно и за да избяга от клопката на автор, който иска да впечатли със стил.
Прекрасна семейна сага, която започва с бащата на Лазар Лансоние, който тръгва за Калифорния, но слиза във Валпарайзо уж поради случайност, но реално съдбата си знае работата. Иначе нямаше да ни представи такива ексцентрични личности - като Терез, която ражда в гигантски кафез с птици, Аукан - шаман, който се определя като "психологист", Марго, ненадмината в областта на аеронавтиката, неуправляема и неспираща се пред нищо. Още много, ама много шантави хора, но аз лично не мога да не отбележа колко ми харесаха жените, които преследват "мъжки" мечти и професии. Ако филоксерата не бе нападнала френските лозя, старият Лансоние нямаше да тръгне по пътя на емиграцията и да обвърже живота на наследниците си с Чили, войните и усещането, че коренът не спира да те зове през поколенията.
Много красив и поетичен език, чудно преплитане на съдби, ярки образи. Повече от доволна съм, че така ми приключи книжната година. Надявам се тепърва да чуваме името на Мигел Бонфоа.
January 4, 2023
Miras’ın bence tek sorunu var; derinlik. Bir ülke tarihini jenerasyonlar üzerinden anlatmak iyi fikir, bunu yaparken arada gelecek zamana atlayarak odağının merak yaratmak olmadığını (sonuçlarla değil nedenlerle ilgilendiğini) hissettirmek de iyi fikir ama bu iyi fikirler karakterler derinleşmeyince fazlasıyla havada kalıyor. Bir de araya atılmış büyülü gerçekçi öğeler de bütünlük hissi yaratmayınca çok iyi olabilecek bir roman giderek irtifa kaybediyor ve “okumasam da çok şey kaçırmazmışım” dedirten bir esere dönüşüyor.
March 12, 2023
4.5 ⭐️
A sinopse diz tudo, uma agradável surpresa!
A sinopse diz tudo, uma agradável surpresa!
August 2, 2021
5,0⭐️
October 20, 2022
Genuinely, what was the point? A beautiful cover and a great opening paragraph really fooled me here. Fair warning, I’m about to fully rage below.
How did Bonnefoy think 150 pages was enough to tell 4 generations of stories?! Because it was not. So many plot lines or details were mentioned only to never come up again. Marriage problems one chapter and then the next we hear about them, it’s been 20 years and they’re so in love.
My second main problem was the use of characters that were women, native Chileans, and Jewish. There might be more, but those were the most blatantly obvious.
The first woman we meet is set up to be so cool – a falcon trainer in 20th century Chile. She left home to follow her passion in a field completely dominated by men. Do we get anything about her struggles? No. Instead we get their marriage night sex scene that is the most blatantly male-gaze written scene I have ever encountered. He’s so happy about his beautiful virgin bride, but said bride is also so skilled in sex? Da fuck? This really should have been my first warning, but I pushed on as I thought it would get better. For gods sake all the pull quotes in the back of the book are from women. I thought it had to get better. (Also he gets her age wrong, but it’s never explained why he has it wrong and what the point of that was?) (ALSO, her falcon is literally never mentioned again. Where’d he go??? She loved that animal!)
When I really lost it was when the daughter of the people above goes off to fight in WW2 because she’s a pilot (again, awesome a woman defying gender norms to follow a passion, so cool but not where the story is taking us). She is accompanied by her best friend/brother figure who is Jewish. They are ambushed while delivering supplies one day and her friend sacrifices himself to save her. He crashes his plane and tries to kill himself versus being taken by Nazis. He is unable to and she is going to do it for him, but he smiles at her and tells her not to. So her best friend/brother figure who is JEWISH is taken by Nazis. She returns home. She proceeds to immediately meet a German soldier ghost and instead of hating him, she fucks him (why yes she is a virgin, how did you know?) on like their first meeting. Why does she do this you ask? Oh to make up for the fact that she never got to fuck her best friend/BROTHER figure who was JEWISH AND TAKEN AS A POW BY NAZIS?!? Then she immediately get pregnant by said ghost and never flies again for unknown reasons.
Also, this book takes place in Chile but all the main characters and everyone who marries into the family is French. So they’re just all colonizers and we never touch on that. There is 1 native character, and he’s just there to fill the role of mystical native. Sooooo yeah. There’s that.
Finally, the straw that broke the camels back and made this an absolute 1 star– when you are literally 85% through the book, it just changes gears and contains some of the vilest torture scenes I’ve read. I did not sign up for that. It did not make me feel anything for Chile’s people. What was the point of this book? Because I really don’t have an answer to that.
So I’m summary, men should not be able to write books.
How did Bonnefoy think 150 pages was enough to tell 4 generations of stories?! Because it was not. So many plot lines or details were mentioned only to never come up again. Marriage problems one chapter and then the next we hear about them, it’s been 20 years and they’re so in love.
My second main problem was the use of characters that were women, native Chileans, and Jewish. There might be more, but those were the most blatantly obvious.
The first woman we meet is set up to be so cool – a falcon trainer in 20th century Chile. She left home to follow her passion in a field completely dominated by men. Do we get anything about her struggles? No. Instead we get their marriage night sex scene that is the most blatantly male-gaze written scene I have ever encountered. He’s so happy about his beautiful virgin bride, but said bride is also so skilled in sex? Da fuck? This really should have been my first warning, but I pushed on as I thought it would get better. For gods sake all the pull quotes in the back of the book are from women. I thought it had to get better. (Also he gets her age wrong, but it’s never explained why he has it wrong and what the point of that was?) (ALSO, her falcon is literally never mentioned again. Where’d he go??? She loved that animal!)
When I really lost it was when the daughter of the people above goes off to fight in WW2 because she’s a pilot (again, awesome a woman defying gender norms to follow a passion, so cool but not where the story is taking us). She is accompanied by her best friend/brother figure who is Jewish. They are ambushed while delivering supplies one day and her friend sacrifices himself to save her. He crashes his plane and tries to kill himself versus being taken by Nazis. He is unable to and she is going to do it for him, but he smiles at her and tells her not to. So her best friend/brother figure who is JEWISH is taken by Nazis. She returns home. She proceeds to immediately meet a German soldier ghost and instead of hating him, she fucks him (why yes she is a virgin, how did you know?) on like their first meeting. Why does she do this you ask? Oh to make up for the fact that she never got to fuck her best friend/BROTHER figure who was JEWISH AND TAKEN AS A POW BY NAZIS?!? Then she immediately get pregnant by said ghost and never flies again for unknown reasons.
Also, this book takes place in Chile but all the main characters and everyone who marries into the family is French. So they’re just all colonizers and we never touch on that. There is 1 native character, and he’s just there to fill the role of mystical native. Sooooo yeah. There’s that.
Finally, the straw that broke the camels back and made this an absolute 1 star– when you are literally 85% through the book, it just changes gears and contains some of the vilest torture scenes I’ve read. I did not sign up for that. It did not make me feel anything for Chile’s people. What was the point of this book? Because I really don’t have an answer to that.
So I’m summary, men should not be able to write books.
June 30, 2023
Naujausios "Baltų lankų" leistos knygos, manau, dar aukščiau užkėlė kokybės standartą. Pirmiausia jiems patiems. Su tokiu susidomėjimu skaitau, bet kaskart į rankas paėmus knygas viltys, kad bus puiku, tik auga. Normalu, kad kartais tos viltys nėra pateisinamos.
Knygos autorius Miguel Bonnefoy, lyginamas su garsiuoju Marquez, "Palikime" pasakoja vienos šeimos istoriją, kuri nėra tik kamerinė drama, o daugiau pasaulio įvykių atspindys šeimoje. Lonsonje šeima persikelia iš Prancūzijos į Čilę. Čia gyvena trys kartos. Visi savotiškai išprotėję, saviti, šiek tiek paslaptingi ir magiški. Visų likimai atliepia pasaulio įvykių beprotybę: Pirmojo pasaulinio karo, Antrojo ir vietinės revoliucijos.
Su šia knyga man ryškiai atėjo suvokimas, kad man sunku tapatintis ir iki galo įsijausti į pasakojimą, jei jis neparemtas vakarietiškais kultūros simboliais ir aplinka. Pietų Amerika man nesuprantama, gana tolima ir, matyt todėl, ne itin rezonuoja. Negaliu pasakyti, kad su knyga kažkas negerai, bet tiesiog man nelabai rūpėjo jos herojai, aš už juos nesirgau. Vietomis buvo labai įdomu, gražiai parašyta, įdomūs magiškojo realizmo inkliuzai, bet nekabino ir tiek.
Skaitydama mąsčiau, ar tikrai visada yra gerai tas vieno autoriaus gretinimas su kitu. Šiuo atveju Bonnefoy ir Marquez. Taip, jie panašūs. Bonnefoy dar jaunas ir jam akivaizdžiai trūksta Marquez gylio, bet ar jis tikrai nori būti dar vienu Marquez? Gal geriau būti vieninteliu ir nepakartojamu Bonnefoy? Nėra tai prasta literatūra, bet man asmeniškai nesurezonavo ši knyga ir nesujaudino.
📕 Susitikime IG: https://www.instagram.com/dar.viena.p...
📕 Susitikime Facebook: https://m.facebook.com/dar.viena.puslapi
Knygos autorius Miguel Bonnefoy, lyginamas su garsiuoju Marquez, "Palikime" pasakoja vienos šeimos istoriją, kuri nėra tik kamerinė drama, o daugiau pasaulio įvykių atspindys šeimoje. Lonsonje šeima persikelia iš Prancūzijos į Čilę. Čia gyvena trys kartos. Visi savotiškai išprotėję, saviti, šiek tiek paslaptingi ir magiški. Visų likimai atliepia pasaulio įvykių beprotybę: Pirmojo pasaulinio karo, Antrojo ir vietinės revoliucijos.
Su šia knyga man ryškiai atėjo suvokimas, kad man sunku tapatintis ir iki galo įsijausti į pasakojimą, jei jis neparemtas vakarietiškais kultūros simboliais ir aplinka. Pietų Amerika man nesuprantama, gana tolima ir, matyt todėl, ne itin rezonuoja. Negaliu pasakyti, kad su knyga kažkas negerai, bet tiesiog man nelabai rūpėjo jos herojai, aš už juos nesirgau. Vietomis buvo labai įdomu, gražiai parašyta, įdomūs magiškojo realizmo inkliuzai, bet nekabino ir tiek.
Skaitydama mąsčiau, ar tikrai visada yra gerai tas vieno autoriaus gretinimas su kitu. Šiuo atveju Bonnefoy ir Marquez. Taip, jie panašūs. Bonnefoy dar jaunas ir jam akivaizdžiai trūksta Marquez gylio, bet ar jis tikrai nori būti dar vienu Marquez? Gal geriau būti vieninteliu ir nepakartojamu Bonnefoy? Nėra tai prasta literatūra, bet man asmeniškai nesurezonavo ši knyga ir nesujaudino.
📕 Susitikime IG: https://www.instagram.com/dar.viena.p...
📕 Susitikime Facebook: https://m.facebook.com/dar.viena.puslapi
December 11, 2021
Four generations of French immigrants in Chile packed in just 200 pages. It starts really promising, there is the typical Latin-American magic realism and it felt like a good old Garcia Marquez novel. In fact, it covers a period of 100 years, +- 1876-1976.
But after a while it got tedious and I lost interest, which is strange for such a short novel where so much is happening all the time. Maybe it was just too much? Or maybe it's because there was a period 15 years ago that I devoured almost everything by Garcia Marquez and, as with some foods you eat too much of, it's enough now - I doubt I will ever pick one up again.
There are also a lot of small flash forwards ('he did not know that 50 years later that same gun would kill him...') which I found very annoying.
But after a while it got tedious and I lost interest, which is strange for such a short novel where so much is happening all the time. Maybe it was just too much? Or maybe it's because there was a period 15 years ago that I devoured almost everything by Garcia Marquez and, as with some foods you eat too much of, it's enough now - I doubt I will ever pick one up again.
There are also a lot of small flash forwards ('he did not know that 50 years later that same gun would kill him...') which I found very annoying.
March 9, 2023
Kısacık ama sanki 500 sayfa hissi veren, muhteşem bir roman. Şili'de geçen bir aile destanı. Büyülü gerçekliği, ülke tarihinden dem vurması Isabel Allende tadı veriyor. Ruhlar Evi'ni sevenler bu kitaba da bayılır. Çok beğendim.
December 21, 2022
Чилийските французи не забравят родината си: http://knigolandia.info/book-review/n...
В под 200 странички, наситени с особена смес от френска предприемчивост и южноамериканска мистика, се оглежда развитието на далечната нам държава, към която един разорен французин се отправя в края на XIX век – той иска да иде другаде, но съдбата го насочва във вярната посока, там, където фиданката, която носи, последна останка от покосените му от опасна болест лозя, може да пусне корен. И където сам той пуска корен и където фамилията му ще се множи сред множество причудливи съвпадения и случки, пряко свързани и с избухването на Първата и Втората световна война. Бонфоа проследява битието на това причудливо семейство и на тези, които се сродяват с него, като в един миг сякаш неизбежният магически реализъм също се появява по плавен и естествен начин, за да кулминира в още по-смайващи събития.
Издателство "Леге Артис"
http://knigolandia.info/book-review/n...
В под 200 странички, наситени с особена смес от френска предприемчивост и южноамериканска мистика, се оглежда развитието на далечната нам държава, към която един разорен французин се отправя в края на XIX век – той иска да иде другаде, но съдбата го насочва във вярната посока, там, където фиданката, която носи, последна останка от покосените му от опасна болест лозя, може да пусне корен. И където сам той пуска корен и където фамилията му ще се множи сред множество причудливи съвпадения и случки, пряко свързани и с избухването на Първата и Втората световна война. Бонфоа проследява битието на това причудливо семейство и на тези, които се сродяват с него, като в един миг сякаш неизбежният магически реализъм също се появява по плавен и естествен начин, за да кулминира в още по-смайващи събития.
Издателство "Леге Артис"
http://knigolandia.info/book-review/n...
August 24, 2022
İstanbul'daki nem oranı 160 sayfalık kitabı beş günde bitirmeme neden oldu. Odaklanmakta çok zorlansam da harika bir kitabı okudum ve bitirdim. ☺️ İş Bankası'nın yeni Çağdaş Dünya Edebiyatı serisinin ilk kitabı Miras gerek konusu gerek kapak tasarımı gerek başarılı çevirisi ile bu yıl okuduklarım içinde en sevdiğim romanlardan biri oldu. 1986 doğumlu genç yazar Bonnefoy, çok uzun bir zamana yayılan bir ailenin hikayesini anlatıyor. Bana yer yer Yüzyıllık Yalnızlık romanını hatırlattı. İçinde 1973 Şili Darbesi'nin can yakıcı izleri de var, ornitolog bir karakter üzerinden doğa-insan ilişkisi de... Çok sevdim. Latin Amerika Edebiyatı sevenler bence çok severler.
March 17, 2024
Viršelis man žadėjo G.G. Marquezą, vien šios minties vejama ėmiausi, ir dar nepasiekus penkiolikto puslapio radau: "kaip buvo sakoma, kai kuriuose rajonuose gali lyti ištisą pusę amžiaus", tada nusišypsojau, kad tikrai jo stiliaus gausiu! 💛
Juokingiausia tai, kad norėdama kažko panašaus, buvau pamiršus, kaip man su tokiom istorijom būna. Pradžioje smegenys nepasiduoda, nori logikos, nori aiškumo, nori stalčiukų, o paskui, atsiminus viską paleist imu mėgautis. Visiškai taip buvo ir su šia!
Ši šeimos istorija, supinta į skaudžius XX a. Pietų Amerikos ir Europos įvykius, kupina magijos, pasikartojimų, ryškių asmenybių. Mane žavėjo jos cikliškumo atkartojimas veikėjuose, istorijos vingiuose! Ir taip gražiai vieno ciklo uždarymas pabaigoje paliko vietos naujo ciklo, naujų likimų pažadui ateityje. 🥰
Magiškasis realizmas, mitai ir legendos yra tai, kas mane literatūroje džiugina kaip vaiką, gavus saldainių! Tai ir šioje knygoje prisismaližiavau.
"Bet skęstant jos kūnas buvo toks įmirkęs, kad žemės tamsybėse iš jos porų ištekėjo žemėtas aliejus, visas persmelktas šlapios žolės atomato, pilnas vandens augalų ir žuvų žvynų. Po poros dienų kapas buvo apsemtas. Iš žemės iškilo tiek purvo, kad savaitei baigiantis kyšulio nebebuvo matyti, ir teko išpumpuoto keturiasdešimt litrų žarna, bet šią užkimšo bronzinis žiedas."
Tiesa, skaityti nebuvo itin paprasta, kartais pasimesdavau tarp veikėjų ir jų istorijų, bet leisdama viskam tekėti laisva vaga, į pabaigą daugiau mažiau susidėliojau kiekvieno portretą. Patiko, kad autorius pasakodamas vieno istoriją perdengdavo ją kitu žmogumi, šokinėjo pranašystėmis ir legendomis į praeitį ir ateity ne tik pasakomojo veikėjo istorijoje, bet mėtė užuominas ir apie kitus.
Gražiai ir jautriai buvo pasakojama šeimos istorija, kurioje buvo nuspręsta, kad visi vyrai kenčia panašiai, todėl jiems reikia vienodų vaistų, ar visos bėdos sprendžiamos pripilant didelę karštą vonią vandens. Ir mano akimis žiūrint, nerealiai išpildyta visa šeimos legenda, kurios pradžia ir pabaiga tapo Mišelis Renė. Ploju autoriui už šios legendos išpildymą.
Knyga specifiška, ne kiekvienam. Bet man - labai patiko!
Juokingiausia tai, kad norėdama kažko panašaus, buvau pamiršus, kaip man su tokiom istorijom būna. Pradžioje smegenys nepasiduoda, nori logikos, nori aiškumo, nori stalčiukų, o paskui, atsiminus viską paleist imu mėgautis. Visiškai taip buvo ir su šia!
Ši šeimos istorija, supinta į skaudžius XX a. Pietų Amerikos ir Europos įvykius, kupina magijos, pasikartojimų, ryškių asmenybių. Mane žavėjo jos cikliškumo atkartojimas veikėjuose, istorijos vingiuose! Ir taip gražiai vieno ciklo uždarymas pabaigoje paliko vietos naujo ciklo, naujų likimų pažadui ateityje. 🥰
Magiškasis realizmas, mitai ir legendos yra tai, kas mane literatūroje džiugina kaip vaiką, gavus saldainių! Tai ir šioje knygoje prisismaližiavau.
"Bet skęstant jos kūnas buvo toks įmirkęs, kad žemės tamsybėse iš jos porų ištekėjo žemėtas aliejus, visas persmelktas šlapios žolės atomato, pilnas vandens augalų ir žuvų žvynų. Po poros dienų kapas buvo apsemtas. Iš žemės iškilo tiek purvo, kad savaitei baigiantis kyšulio nebebuvo matyti, ir teko išpumpuoto keturiasdešimt litrų žarna, bet šią užkimšo bronzinis žiedas."
Tiesa, skaityti nebuvo itin paprasta, kartais pasimesdavau tarp veikėjų ir jų istorijų, bet leisdama viskam tekėti laisva vaga, į pabaigą daugiau mažiau susidėliojau kiekvieno portretą. Patiko, kad autorius pasakodamas vieno istoriją perdengdavo ją kitu žmogumi, šokinėjo pranašystėmis ir legendomis į praeitį ir ateity ne tik pasakomojo veikėjo istorijoje, bet mėtė užuominas ir apie kitus.
Gražiai ir jautriai buvo pasakojama šeimos istorija, kurioje buvo nuspręsta, kad visi vyrai kenčia panašiai, todėl jiems reikia vienodų vaistų, ar visos bėdos sprendžiamos pripilant didelę karštą vonią vandens. Ir mano akimis žiūrint, nerealiai išpildyta visa šeimos legenda, kurios pradžia ir pabaiga tapo Mišelis Renė. Ploju autoriui už šios legendos išpildymą.
Knyga specifiška, ne kiekvienam. Bet man - labai patiko!
February 10, 2022
Livro sensível e delicioso.
Se você gostou de A Casa dos Espíritos, vai conseguir sentir um pouquinho da obra prima de Isabel Allende em Herança. Dica fenomenal da Luísa Schroder.
Se você gostou de A Casa dos Espíritos, vai conseguir sentir um pouquinho da obra prima de Isabel Allende em Herança. Dica fenomenal da Luísa Schroder.
July 7, 2021
Nauwelijks 200 bladzijden heeft Bonnefoy nodig om vijf generaties Franse migranten en meer dan een eeuw Chileense geschiedenis in spetterend technicolor op papier te borstelen: soms heerlijk lichtvoetig, dan weer gehuld in tragische duisternis.
Daarmee is het een soort 'Het Achtste Leven' light: nooit zo diepgaand als de 1276 pagina's tellende moderne klassieker van Haratischwili, wel vaak even gruwelijk en meeslepend.
De schaduw van Marquez en andere Latijns-Amerikaanse magisch-realisten is alomtegenwoordig en om daar uit te treden moet de Franse auteur met Chileense en Venezuelaanse roots nog een paar empanadas eten, maar dat er ook uit zijn hand ooit een modern classic vloeit, valt zeker niet uit te sluiten.
Doe in afwachting daarvan alvast uw voordeel met dit kleurrijke kleinood.
Daarmee is het een soort 'Het Achtste Leven' light: nooit zo diepgaand als de 1276 pagina's tellende moderne klassieker van Haratischwili, wel vaak even gruwelijk en meeslepend.
De schaduw van Marquez en andere Latijns-Amerikaanse magisch-realisten is alomtegenwoordig en om daar uit te treden moet de Franse auteur met Chileense en Venezuelaanse roots nog een paar empanadas eten, maar dat er ook uit zijn hand ooit een modern classic vloeit, valt zeker niet uit te sluiten.
Doe in afwachting daarvan alvast uw voordeel met dit kleurrijke kleinood.
March 2, 2023
"Наследство" от Мигел Бонфоа (изд. "Леге Артис", 2022) е красив роман - във всеки един смисъл. Като вода. На върха си - вълна, помитаща със сила, бързина, пищна, бохемска вълна, с дъх на младост и авантюризъм. А в основата си - плътна, устойчива, спокойна, попиваща, прокарваща си път - като наследство.
И ето че мъдростта и абсурдът се пресичат и създават нещо толкова фантастично и в същото време - толкова нормално - като самия живот.
Даниела,
28.02.2023 г., гр. София
И ето че мъдростта и абсурдът се пресичат и създават нещо толкова фантастично и в същото време - толкова нормално - като самия живот.
Даниела,
28.02.2023 г., гр. София
November 15, 2023
Miguel Bonnefoy, modern Latin edebiyatından alışık olduğumuz ancak çağdaş eserlerde çok başarılı örneklerine pek rastlamadığımız büyülü gerçekçi tarzda, güzel bir metin kaleme almış.
Kitap bir yere kadar oldukça gerçekçi ve tutarlı gitse de, bir yerden sonra büyülü havası iyice ayyuka çıkıyor ve gerçeküstüne kaymadan müthiş dengeli bir örgü ile karşımıza çıkıyor.
Şili'de, bir asır boyunca bir ailenin tarihini takip ederken iki dünya savaşı ve bir darbeyi tüm acımasızlığıyla okuyoruz. Tabi bu tarihi olaylardan özellikle savaşlar Şili'yi darbe kadar etkilemiyor. Biz okurlar da kitabın en tansiyonlu kısmına darbe yıllarında şahit oluyoruz.
Şili, #y:3503 gibi, #y:710 gibi, #y:1084 gibi büyük yazarların yetiştiği, yirminci yüzyılın özellikle ikinci yarısını zor geçirmiş ülkelerden biri. Bu büyük Şili'li yazarların izinden giden Miguel Bonnefoy, Fransa doğumlu, Şili'li bir yazar olarak bu çok uluslu kimliğini eserde anlattığı aileye de yansıtmış. Tamamen tesadüf eseri de olsa yolları Şili'ye düşen bu Fransız ailenin nerdeyse tüm karakterleri derinlikli ve ilgi çekici.
Okurken bir Marquez tadı alabileceğiniz bu kitabı sizlere şiddetle tavsiye ediyorum.Miguel Bonnefoy, modern Latin edebiyatından alışık olduğumuz ancak çağdaş eserlerde çok başarılı örneklerine pek rastlamadığımız büyülü gerçekçi tarzda, güzel bir metin kaleme almış.
Kitap bir yere kadar oldukça gerçekçi ve tutarlı gitse de, bir yerden sonra büyülü havası iyice ayyuka çıkıyor ve gerçeküstüne kaymadan müthiş dengeli bir örgü ile karşımıza çıkıyor.
Şili'de, bir asır boyunca bir ailenin tarihini takip ederken iki dünya savaşı ve bir darbeyi tüm acımasızlığıyla okuyoruz. Tabi bu tarihi olaylardan özellikle savaşlar Şili'yi darbe kadar etkilemiyor. Biz okurlar da kitabın en tansiyonlu kısmına darbe yıllarında şahit oluyoruz.
Şili, Pablo Neruda, Isabel Allende, Roberto Bolano gibi büyük yazarların yetiştiği, yirminci yüzyılın özellikle ikinci yarısını zor geçirmiş ülkelerden biri. Bu büyük Şili'li yazarların izinden giden Miguel Bonnefoy, Fransa doğumlu, Şili'li bir yazar olarak bu çok uluslu kimliğini eserde anlattığı aileye de yansıtmış. Tamamen tesadüf eseri de olsa yolları Şili'ye düşen bu Fransız ailenin nerdeyse tüm karakterleri derinlikli ve ilgi çekici.
Okurken bir Marquez tadı alabileceğiniz bu kitabı sizlere şiddetle tavsiye ediyorum.
Kitap bir yere kadar oldukça gerçekçi ve tutarlı gitse de, bir yerden sonra büyülü havası iyice ayyuka çıkıyor ve gerçeküstüne kaymadan müthiş dengeli bir örgü ile karşımıza çıkıyor.
Şili'de, bir asır boyunca bir ailenin tarihini takip ederken iki dünya savaşı ve bir darbeyi tüm acımasızlığıyla okuyoruz. Tabi bu tarihi olaylardan özellikle savaşlar Şili'yi darbe kadar etkilemiyor. Biz okurlar da kitabın en tansiyonlu kısmına darbe yıllarında şahit oluyoruz.
Şili, #y:3503 gibi, #y:710 gibi, #y:1084 gibi büyük yazarların yetiştiği, yirminci yüzyılın özellikle ikinci yarısını zor geçirmiş ülkelerden biri. Bu büyük Şili'li yazarların izinden giden Miguel Bonnefoy, Fransa doğumlu, Şili'li bir yazar olarak bu çok uluslu kimliğini eserde anlattığı aileye de yansıtmış. Tamamen tesadüf eseri de olsa yolları Şili'ye düşen bu Fransız ailenin nerdeyse tüm karakterleri derinlikli ve ilgi çekici.
Okurken bir Marquez tadı alabileceğiniz bu kitabı sizlere şiddetle tavsiye ediyorum.Miguel Bonnefoy, modern Latin edebiyatından alışık olduğumuz ancak çağdaş eserlerde çok başarılı örneklerine pek rastlamadığımız büyülü gerçekçi tarzda, güzel bir metin kaleme almış.
Kitap bir yere kadar oldukça gerçekçi ve tutarlı gitse de, bir yerden sonra büyülü havası iyice ayyuka çıkıyor ve gerçeküstüne kaymadan müthiş dengeli bir örgü ile karşımıza çıkıyor.
Şili'de, bir asır boyunca bir ailenin tarihini takip ederken iki dünya savaşı ve bir darbeyi tüm acımasızlığıyla okuyoruz. Tabi bu tarihi olaylardan özellikle savaşlar Şili'yi darbe kadar etkilemiyor. Biz okurlar da kitabın en tansiyonlu kısmına darbe yıllarında şahit oluyoruz.
Şili, Pablo Neruda, Isabel Allende, Roberto Bolano gibi büyük yazarların yetiştiği, yirminci yüzyılın özellikle ikinci yarısını zor geçirmiş ülkelerden biri. Bu büyük Şili'li yazarların izinden giden Miguel Bonnefoy, Fransa doğumlu, Şili'li bir yazar olarak bu çok uluslu kimliğini eserde anlattığı aileye de yansıtmış. Tamamen tesadüf eseri de olsa yolları Şili'ye düşen bu Fransız ailenin nerdeyse tüm karakterleri derinlikli ve ilgi çekici.
Okurken bir Marquez tadı alabileceğiniz bu kitabı sizlere şiddetle tavsiye ediyorum.
November 29, 2021
Bonnefoy não é mau escritor. Sem dúvida conhece do ofício. Possivelmente conseguirá ter uma boa carreira. Todavia, ainda não encontrou a sua voz. Ele, infelizmente, parece ser um daqueles muitos latino-americanos que vivem sob a sombra terrível de Gabriel Garcia Márquez. Não me entendam mal, eu adoro Garcia Márquez, mas o estilo dele é irrepetível. Qualquer tentativa de emular o escritor colombiano resulta em algo que fica no terreno lamacento do pastiche. Não se vai a lugar nenhum. Em essência, é mais ou menos isso o que se tem nesse Herança: uma espécie de Macondo chilena. No entanto, o que há de fora de série em Garcia Márquez, se torna algo meio constrangedor em outros escritores que usam de seus recursos: boas ideais são trituradas e viram pó.
O início desse livro é bastante bom e há, durante o livro, vários momentos que me despertaram o interesse. Acho mesmo que ele demonstra talento para descrever cenas de movimento. A parte que transcorre durante a Primeira Guerra, assim como o Golpe de 1973 são, na minha avaliação, os pontos altos do livro. O encontro com o vizinho alemão no poço é realmente tocante. Mas, de modo geral, é decepcionante.
Torço, enfim, para que o autor, que demonstra talento, encontre a sua própria voz como escritor.
O início desse livro é bastante bom e há, durante o livro, vários momentos que me despertaram o interesse. Acho mesmo que ele demonstra talento para descrever cenas de movimento. A parte que transcorre durante a Primeira Guerra, assim como o Golpe de 1973 são, na minha avaliação, os pontos altos do livro. O encontro com o vizinho alemão no poço é realmente tocante. Mas, de modo geral, é decepcionante.
Torço, enfim, para que o autor, que demonstra talento, encontre a sua própria voz como escritor.
Displaying 1 - 30 of 239 reviews